Ler en galego

20/09 La mujer que ves en la foto se llama Carmen PG Granxeiro. Es de la resistencia pacífica. No sólo se le acusa de ir pintando por los muros del mundo «Art is our weapon», también de utilizar cualquier medio de expresión artística (audiovisual, fotografía, cuentos …) por y para cambiarlo. Es peligrosa, quiere hacerte (hacernos) pensar – ¡pensar! – , su última acción artística, su última obra: el documental «Atenas, Meeting point»

No hay una Carmen artista y y una PG Granxeiro activista social. Carmen sólo hay una: Carmen PG Granxeiro y encara las injusticias y realidades que no nos cuentan los mass media con mucha más soltura y tranquilidad que «posar» para una foto. Ella prefiere estar detrás, rodando, fotografiando, trabajando, ayudando. Como compartimos la opinión de que lo importante es la obra del autor, no la cara del mismo, hacemos sólo una foto y nos ponemos a hablar del documental. Nuestra cita es en la galería Iskoö Espacio rodeados por las obras de Baldo Ramos y su expo «Os silencios do calígrafo»

«Atenas, Meeting point« documenta la realidad de los los migrantes atrapados en Grecia por el cierre de las fronteras europeas, pero desde un punto de vista nuevo a tener en cuenta: el bienestar del refugiado como persona (en un squat), frente a la inhumanidad (posición del docu) de los campos de refugiados oficiales. Al igual que las palabras de Baldo Ramos «colgadas» en la pared de Iskoö Espacio: «facer do poema un lugar habitable, un espazo de acollida» … hacer del squat un lugar habitable, un espacio de acogida.

Fotogramas del documental «Atenas, Meeting point»
El squat,  un edificio okupado para ser vivienda o centro social, está situado en un pequeño barrio anarquista de Atenas. Carmen llegó para ayudar, ya apurando su estancia consideró que la mejor forma era «rodando» a lo indie – como siempre – : ella, su cámara y sus preguntas enfocando un mundo que quiere enseñar, sin conservantes ni aditivos, sin edulcorantes, sin patrocinios ni líneas editoriales pagadas por las grandes corporaciones.
Fotogramas del documental «Atenas, Meeting point»
Sin mostrar en ningún momento a los refugiados y dando voz a trabajadores de movimientos sociales, el documental planea también sobre la crisis de valores de Europa, del capitalismo, de las sociedad ¡¿»civilizada»!? … la conversación gira hacia lo local, hacia lo que podemos hacer cada uno y Carmen aboga por una economía solidaria como la promovida por REAS Galicia – Red de Empresas Solidarias –, en darse cuenta que con la mera acción de «comprar», de hacer la compra, estamos actuando (o no) hacia una dirección – capitalismo salvaje – o hacia otra – mayor solidaridad, mejora del medio ambiente, redistribución de la riqueza etc … – comprando en la tienda X o en Bico de Grao, por ejemplo.

Fotogramas del documental «Atenas, Meeting point»

Se me queda grabada a fuego en la memoria la frase que se puede ver en el documental: «Art is our weapon» y en la entrevista, y hasta hoy,  hay una canción que suena en mi cabeza:

We need to find courage, overcome
Inaction is a weapon of mass destruction

Faithless y su machacona «Mass Destruction«: Inaction is a weapon of mass destruction Inaction is a weapon of mass destruction Inaction is a weapon of mass destruction Inaction is a weapon of mass destruction … suena en mi cabeza en plan «art is our weapon art is our weapon art is our weapon…»

El arte como herramienta de acción para el cambio, el arte como arma …de paz y por el bien común.

Fotograma del documental «Atenas, Meeting point»

En el año 1979 Douglas Adams predijo en el libro «Guía del autoestopista galáctico» el mundo al que nos estamos acercando, ¿o ya vivimos en él?: «…el presidente del gobierno galáctico imperial, Zaphod Beeblebrox, es un títere, no ejerce poder real alguno. El trabajo del presidente no es el ejercicio del poder, sino desviar la atención de él…» «…es uno de los presidentes con más éxito que la Galaxia haya tenido jamás: ya ha pasado dos de sus diez años presidenciales en la cárcel por estafa» «…el presidente saludó a los tres mil millones de personas que contemplaban cada gesto suyo a través de los ojos de una pequeña cámara robot tri-D…»

De Carmen PG Granxeiro hay que hablar más, de todas las carmenespggranxeiros del mundo hay que hablar más … o Zaphod Beeblebrox será definitivamente nuestro presidente del gobierno galáctico imperial.

«Art is our weapon» Carmen PG Granxeiro ou como facer arte en prol do ben común

A muller que ves na foto chámase Carmen PG Granxeiro. É da resistencia pacífica. Non só se lle acusa de ir pintando polos muros do mundo «Art is our weapon», tamén de utilizar calquera medio de expresión artística (audiovisual, fotografía, contos …) por e para cambialo. É perigosa, quere facerche (facernos) pensar – pensar! – , a súa última acción artística, a súa última obra: o documental «Atenas, Meeting point»

Non hai unha Carmen artista e e unha PG Granxeiro activista social. Carmen só hai unha: Carmen PG Granxeiro e encara as inxustizas e realidades que non nos contan os mass media con moita máis soltura e tranquilidade que «posar» para unha foto. Ela prefire estar detrás, rodando, fotografando, traballando, axudando. Como compartimos a opinión de que o importante é a obra do autor, non a cara do mesmo, facemos só unha foto e poñémonos a falar do documental. A nosa cita é na galería Iskoö Espazo rodeados polas obras de Baldo Ramos e a súa expo «Os silencios do calígrafo«

«Atenas, Meeting point» documenta a realidade dos migrantes atrapados en Grecia polo peche das fronteiras europeas, pero desde un punto de vista novo a ter en conta: o benestar do refuxiado como persoa (nun squat), fronte á inhumanidad (posición do docu) dos campos de refuxiados oficiais. Do mesmo xeito que as palabras de Baldo Ramos «colgadas» na parede de Iskoö Espazo: «facer do poema un lugar habitable, un espazo de acollida» … facer do squat un lugar habitable, un espazo de acollida.

O squat,  un edificio okupado para ser vivenda ou centro social, está situado nun pequeno barrio anarquista de Atenas. Carmen chegou para axudar, xa apurando a súa estancia considerou que a mellor forma era «rodando» ao indie – como sempre – : ela, a súa cámara e as súas preguntas enfocando un mundo que quere ensinar, sen conservantes nin aditivos, sen edulcorantes, sen patrocinios nin liñas editoriais pagadas polas grandes corporacións.

Sen mostrar en ningún momento aos refuxiados e dando voz a traballadores de movementos sociais, o documental planea tamén sobre a crise de valores de Europa, do capitalismo, da sociedade «civilizada»!? … a conversación vira cara ao local, cara ao que podemos facer cada un e Carmen avoga por unha economía solidaria como a promovida por REAS Galicia – Rede de Empresas Solidarias –, en darse conta que coa mera acción de «comprar», de facer a compra, estamos a actuar (ou non) cara a unha dirección – capitalismo salvaxe – ou cara a outra – maior solidariedade, mellora do medio ambiente, redistribución da riqueza etc. … – comprando na tenda X ou en Bico de Grao, por exemplo.

Quédaseme gravada a lume na memoria a frase que se pode ver no documental: «Art is our weapon» e na entrevista, e ata hoxe,  hai unha canción que soa na miña cabeza:

We need to find courage, overcome
Inaction is a weapon of mass destruction

Faithless e o seu machacona «Mass Destruction»: Inaction is a weapon of mass destruction Inaction is a weapon of mass destruction Inaction is a weapon of mass destruction Inaction is a weapon of mass destruction … soa na miña cabeza en plan «art is our weapon art is our weapon art is our weapon…»
 A arte como ferramenta de acción para o cambio, a arte como arma …de paz e polo ben común.

No ano 1979 Douglas Adams predixo no libro «Guía do autoestopista galáctico» o mundo ao que nos estamos achegando, ou xa vivimos nel?: «…o presidente do goberno galáctico imperial, Zaphod Beeblebrox, é un monicreque, non exerce poder real algún. O traballo do presidente non é o exercicio do poder, senón desviar a atención del…» «…é un dos presidentes con máis éxito que a Galaxia tivese xamais: xa pasou dous do seu dez anos presidenciais no cárcere por estafa» «…o presidente saudou aos tres mil millóns de persoas que contemplaban cada xesto seu a través dos ollos dunha pequena cámara robot tri-D…»

 De Carmen PG Granxeiro hai que falar máis, de todas as carmenespggranxeiros do mundo hai que falar máis … ou Zaphod Beeblebrox será definitivamente o noso presidente do goberno galáctico imperial.