Concerto de música antiga con Trifolium

Trifolium – «J. P. Almeida: Un músico ilustrado en terras lucenses»

Programa:
J. P. Almeida: Cuartetos op. 4, nº 3 e nº5
F. J. Haydn: Cuarteto op. 74 nº 2

TRIFOLIUM
Carlos Gallifa, violín
Sergio Suárez, violín
Juan Mesana, viola
Javier Aguirre, violoncello

Integrado por profesionais con ampla experiencia no campo da interpretación da música antiga, Trifolium pretende dar a coñecer o amplo repertorio camerístico dos séculos XVII, XVIII e principios do XIX, prestando especial interese ao patrimonio musical español.

A recente aparición do traballo discográfico de Trifolium sobre os cuartetos de Luigi Boccherini para o selo Lindoro foi recibida con excelentes críticas pola prensa especializada – disco excepcional da revista Scherzo (xuño 2018) e 5 estrelas nas revistas Ritmo e Melómano – supoñendo unha novidosa aportación baseada nunha lectura moi persoal do universo cuartetístico deste compositor.

JOAO PEDRO ALMEIDA: UN MÚSICO ILUSTRADO EN TERRAS LUCENSES

Da pléiade de músicos que acudiron ao Reino de España á chamada da Corte dos Borbóns no século XVIII – Francisco Corselli (1705-1778), Gaetano Brunetti (1744-1798), Luigi Boccherini (1743-1808) – acaso sexa o de Joao Pedro Almeida Mota (1744 – 1817) o caso máis paradigmático e misterioso.

Da vida de Joao Pedro Almeida pouco se soubo ata datas recentes, a pesar do inxente da súa obra, ben coñecida na corte española e portuguesa da súa época. Nacido en Lisboa en 1744, cidade na que comezou a súa vida musical como neno cantor, a súa biografía vai ter un carácter fronteirizo entre España e o seu país de orixe. O seu primeiro posto de importancia será como Mestre de Capela na catedral de Lugo durante oito anos (1775-1783), tras traballar na catedral de Santiago de Compostela (1771) e Mondoñedo (1772). Despois dunha década como Mestre de Capela na catedral de Astorga trasladarase a Madrid, á Capela do Real Colexio de Nenos Cantores, o que facilitará o seu contacto coa Corte de Carlos IV. O máis enigmático destes anos será a súa propia identidade, confundida ata épocas recentes con outro compositor, Carlos Francisco Almeida, autor de varias coleccións de música de cámara supostamente nacido en Burgos e que co tempo se descubriu que se trataba de Joao Pedro de Almeida. Foi el mesmo o que inventou unha biografía falsa ao instalarse no noso país? A este respecto todo son conxecturas; o único certo é o enorme legado musical de gran calidade que Almeida deixou no noso país.

Os cuartetos de corda de Joao Pedro Almeida (36 obras das que se conservan 25) supoñen a contribución máis ampla debida a un compositor na Península Ibérica despois das obras que Luigi Boccherini e Gaetano Brunetti dedicaron ao xénero. O propio Luigi Boccherini, nunha carta enviada o 13 de xullo de 1797 dende Madrid ao seu editor Pleyel en París, recomenda vivamente a este a publicación de música dun colega seu que residía en Madrid (Almeida), autor dunha importante colección de cuartetos de corda nos cales hai “moi boas virtudes, entre elas o estilo moderno e a moi boa distribución de voces e cuxo estilo é unha mestura de Pleyel, o propio Boccherini (sic) e Haydn”. É así que Pleyel publicou en París unha colección de seis cuartetos do músico portugués. Ao parecer Almeida recibiu de forma continuada encargos da Real Capela e os seus cuartetos estaban dirixidos ao entorno do rei Carlos IV, consumado violinista que executaba entre os seus músicos a voz de segundo violín. Almeida gozou dos favores do rei e formaba parte do seu entorno, como demostran as dedicatorias de varias das súas obras compostas para o círculo real. Coa invasión napoleónica de 1808 e a desaparición da Real Capela, a prolífica carreira compositiva de Almeida verase truncada dada a pouca afección de Fernando VII pola música, véndose obrigado durante os seus últimos anos á tarefa de tradución de tratados musicais.

Concerto promovido por: Sociedad Filarmónica de Lugo